COEMPTIO

COEMPTIO

unum fuit ex tribus Nuptiarum apud Romanos generibus, indigitatum Virgilio, l. 1. Georg. v. 31.

Teque sibi generum Tetbys emat omnibus undis.

Ubi Servius, Tribus, inquit, modis apud Veteres nuptiae fiebani. Usu; si verbi gratiâ aulier annô cum viro, licet sine legibus, fuisset. Farie; cum per Pontificem Maximum et Dialem Flaminem, per fruges et molam salsam coniungebantur, unde Confarreatio appellabatur --- Coemptione vero atque in manum conventione, cum illa in filiae locum, Maritus in Patris veniebat, ut si quis prior defunctus esset, locum baereditatis iustum alteri faceret. In quibus verbis quod Coemptionem cum in Manum Conventione, eandem videtur facere, arguitur a Seldeno, docente, etiam eam, quae usu erat uxor, et quae farre, in manum convenisse, sicque tres has legitimas in manum

Conventiones nuptiales fuisse. Coemptioni autem ptetium intervenisse, indicat ipsa vox; quemadmodum et Sponsalibus apud Hebraeos, nummô eiusque valore initis, atque in Nuptiis, iteratis. Hinc Varro, de Vita Popul. Roman. l. 2. apud Nonium, Nubentes, ait, vetcri lege Romanâ asses tres ad maritum venientes ferre solitae; atque unum quem in manu tenerent, tamquam emendi causâ Marito dare, alium, quem in pede haberent, in foco Larium familiarium punere, tertium in sacciperio cum condidissent, compito vicinali solere rezonare; alii resignare. Quomodo emebat, aut quasi, Sponsa Sponsum. Sicuti apud Indos, pari boum, Sponsas mercabantur, teste Strabone, l. 15. Et de Germanis Tacitus, c. 18. Dotem non Uxor Marito, sed Maritus Uxori offert. Intersunt Parentes et propinqui, ac munera probant ---- In haec munera Uxor accipitur etc. De phiala Sponso Sponsaeve, ex Graecorum, aliorumque in Orienre populorum, more, dari solita, multa adnotavit Casaubonus, ad Atbeh. l. 13. c. 34 Equum item arnns instructum, peractis nuptialibus Sacris, dabat Spousae Sponsus, apud Thessalos, teste Aelianô, de Animal. l. 14. c. 34. Quam in rem plura, ubi de Dote. Sed et emptas pariter Uxores, in ipsis Sponsalibus Nuptiisque, notat ex LL. veteribus Burgundionum ac Saxonum, Brissonius, de Ritu Nupt. Vide quoque Iac. Gutherium, de vet. Iure Pontisic. l. 2. c. 6. Qui ritus etiam in Christianismo ex parte retentus est. sane Coemptioms vereris reliquiae manifestissimae sunt, in arris Sponsalitiis ac pecunia pro more in ipso nubendi actu memorata: uti pluribus docet Brissonius, l. cit. et Ioann. Seldenus, Uxor. Hebraic. l. 2. c. 20. et 25. Vide quoque infra Materfamilias, it. Solidus.